500 +

20 stycznia 2016 wróć do listy aktualności »

1) Zagadnienia ogólne – stan obecny

Obecnie wzrósł udział rodzin z jednym dzieckiem (z 46,9% w 2002r. do 53,3% w 2011r.) a spadł udział rodzin z dwojgiem (z 36,2% do 35,2%), trojgiem (z 11,8% do 8,6%), czworgiem i więcej dzieci (z 5,4% do 2,9%) w liczbie rodzin z dziećmi do 24 r.ż.

Z analiz wynika, że wydatki na utrzymanie i wychowanie dziecka wynoszą około 15 - 30% budżetów polskich rodzin. Całkowity koszt wychowania jednego dziecka do ukończenia przez niego 19 r. ż. zawiera się w przedziale od 176 tys. do 190 tys. zł, a dwójki dzieci od 317 tys. do 350 tys. zł. Przeciętne wydatki na osobę w gospodarstwie domowym składającym się z małżeństwa z dziećmi wynoszą od 504 zł w przypadku rodziny z trojgiem dzieci do 951 zł w rodzinie z jednym dzieckiem. Rodziny z dziećmi są bardziej zagrożone ubóstwem niż te nieposiadające dzieci na utrzymaniu: odsetek rodzin żyjących poniżej relatywnej granicy ubóstwa wśród rodzin z co najmniej jednym dzieckiem w 2014r. był wyższy niż wśród małżeństw bez dzieci (6,4% w stosunku do 5,4%) i wzrastał wprost proporcjonalnie do liczby dzieci, w rodzinach wielodzietnych osiągając wartość 24,1% w przypadku rodzin z trojgiem dzieci oraz 48,3% w przypadku rodzin z czworgiem i więcej dzieci). Czynnikiem decydującym o sytuacji materialnej rodziny jest pozycja na rynku pracy oraz źródło dochodów.

Przykładowo, w rodzinie z 2 dzieci, w której jedna osoba pracuje za minimalne miesięczne wynagrodzenie (1750 zł brutto w 2015r., 1286 zł netto) dochód na osobę wynosi 321,5 zł netto. Po uwzględnieniu wsparcia w postaci świadczeń rodzinnych oraz z pomocy społecznej dochód w tej rodzinie zwiększy się do 514 zł. Wartość minimum socjalnego obliczonego przez Instytut Pracy i Spraw Socjalnych na rok 2014 wynosi dla gospodarstwa domowego z: 1 dzieckiem młodszym (w wieku 4-6 lat) 2 642,86 zł czyli 880,95 zł na osobę 1 dzieckiem starszym (w wieku 13-15 lat) 2 805,10 zł czyli 935,03 zł na osobę 2 dzieci 3 409,35 zł czyli 852,3 zł na osobę 3 dzieci 4 176,88 zł czyli 835,38 zł na osobę

2) Cel ustawy

Celem projektowanej ustawy jest przede wszystkim pomoc finansowa kierowana do rodzin wychowujących dzieci. Proponowane rozwiązanie ma zmniejszyć obciążenia finansowe rodzin związane z wychowywaniem dzieci, a tym samym zachęcać do podejmowania decyzji o posiadaniu większej liczby dzieci. Pośredni cel: potrzeba wsparcia głównie rodzin z dwojgiem lub większą ilością dzieci. Rodziny wychowujące dzieci do 18 roku życia otrzymają nowe świadczenie wychowawcze.

3) Wysokość świadczenia wychowawczego i warunki jego nabywania.

Świadczenie wychowawcze na każde dziecko przysługiwać będzie w wysokości 500 zł miesięcznie. na pierwsze dziecko - przysługiwać będzie wówczas, gdy dochód rodziny nie przekroczy kwoty 800 zł na osobę w rodzinie, a w przypadku gdy w rodzinie znajduje się dziecko niepełnosprawne kwoty 1200 zł. na drugie i każde kolejne dziecko - przysługiwać będzie bez względu na osiągany przez rodzinę dochód.

Pierwszym dzieckiem jest jedyne lub najstarsze dziecko w rodzinie w wieku do ukończenia 18 roku życia. Jeśli w skład rodziny wchodzą nie tylko dzieci w wieku do ukończenia 18 roku życia, projekt przewiduje, że przez rodzinę rozumie się również pozostające na utrzymaniu dzieci w wieku do ukończenia 25 roku życia, a także dzieci, które ukończyły 25 rok życia legitymujące się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.

W przypadku gdy zaistnieją sytuacje, że rodzina będzie marnotrawić przyznane jej świadczenie wychowawcze lub wydatkować je będzie niezgodnie z przeznaczeniem - organ właściwy przekazywać będzie to świadczenie w całości lub w części w formie rzeczowej. Rozwiązanie to ma na celu ograniczenie przypadków, w których świadczenie wychowawcze będzie przeznaczane przez rodziców lub opiekunów dziecka na cele niezgodne z ustawą, w szczególności kiedy kwota świadczenia będzie wykorzystywana przez te osoby na zaspokajanie potrzeb własnych z pominięciem potrzeb dziecka. Także w przypadku powzięcia informacji o marnotrawieniu świadczenia wychowawczego lub wydatkowaniu go niezgodnie z przeznaczeniem, organ właściwy będzie mógł także wystąpić do ośrodka pomocy społecznej o udzielenie informacji o okolicznościach uprawniających do świadczenia wychowawczego, marnotrawieniu tego świadczenia lub wydatkowaniu go niezgodnie z przeznaczeniem, jeżeli informacje te zostały ustalone w rodzinnym wywiadzie środowiskowym przeprowadzonym nie wcześniej niż 3 miesiące przed dniem otrzymania przez ośrodek pomocy społecznej wniosku o udzielenie informacji.

Istotnym rozwiązaniem, w szczególności z punktu widzenia rodzin gorzej sytuowanych, jest wyłączenie dochodów uzyskiwanych z tytułu świadczenia wychowawczego z katalogu dochodów warunkujących prawo do świadczeń o charakterze społecznym. Oznacza to, że świadczenie wychowawcze nie będzie miało wpływu na prawo do świadczeń z pomocy społecznej, świadczeń rodzinnych, świadczeń z funduszu alimentacyjnego, czy dodatków mieszkaniowych.

4) Osoby uprawione do świadczenia wychowawczego

Świadczenie wychowawcze, podobnie jak inne świadczenia o charakterze społecznym, przysługiwać będzie obywatelom RP oraz innym osobom, którym na podstawie przepisów wspólnotowych oraz umów międzynarodowych przyznane zostały analogiczne do posiadanych przez obywateli prawa w zakresie świadczeń społecznych. Świadczenie wychowawcze przysługiwać będzie matce, ojcu, opiekunowi prawnemu dziecka lub opiekunowi faktycznemu dziecka. Świadczenie o podobnym charakterze do wprowadzanego świadczenia wychowawczego będzie przysługiwało rodzinom zastępczym i osobom prowadzącym rodzinne domy dziecka – będzie to dodatek wychowawczy, w wysokości 500 zł miesięcznie, przysługującego na umieszczone w rodzinnej pieczy zastępczej dziecko, w wieku do ukończenia 18 roku życia.

5) Podmioty realizujące zadania w zakresie świadczenia wychowawczego

Realizacja świadczenia wychowawczego należeć będzie do gminy. Jeżeli chodzi o świadczenie wychowawcze realizowane w związku z koordynacją systemów zabezpieczenia społecznego, to właściwy w tym zakresie będzie marszałek województwa.

6) Postępowanie w sprawach przyznawania i wypłacania świadczenia wychowawczego

Ustalenie prawa do świadczenia wychowawczego oraz jego wypłata następują odpowiednio na wniosek matki, ojca, opiekuna prawnego dziecka albo opiekuna faktycznego dziecka - dokumentów dotyczących dochodów rodziny nie będzie trzeba składać w przypadku gdy dana osoba nie będzie się ubiegać o przyznanie uprawnienia do świadczenia wychowawczego na pierwsze dziecko.

Szczegółowy sposób i tryb postępowania w sprawach o świadczenie wychowawcze oraz wzór wniosku o przyznanie tego świadczenia, a także załączników do wniosku, określony zostanie w rozporządzeniu ministra właściwego do spraw rodziny. Osoby uprawnione do świadczenia wychowawczego będą miały możliwość złożenia wniosku o jego przyznanie drogą elektroniczną - nie będzie konieczności dołączania do wniosku szeregu zaświadczeń np. dotyczących dochodów organ właściwy bowiem będzie je pozyskiwał samodzielnie. Prawo do świadczenia wychowawczego ustalane będzie na okres jednego roku – od dnia 1 października do dnia 30 września następnego roku. Wnioski o jego ustalenie będzie można składać od dnia 1 sierpnia danego roku.

7) Weryfikacja wysokości kryterium dochodowego i świadczenia wychowawczego

Kryteria dochodowe uprawniające do świadczenia wychowawczego na pierwsze dziecko (odpowiednio 800 zł i 1200 zł) podlegać będą weryfikacji co 3 lata Pierwsza weryfikacja będzie dokonywana w dniu 1 października 2019r. Weryfikacja opierać się będzie na wynikach badań Instytutu Pracy i Spraw Socjalnych dotyczących poziomu minimum socjalnego. Zakłada się, że po upływie 3 lat od dnia wejścia ustawy w życie - Rada Ministrów dokona oceny skutków jej obowiązywania - na podstawie tej oceny Rada Ministrów przedstawi propozycje wprowadzenia stałego mechanizmu wzrostu zarówno kwoty świadczenia wychowawczego, jak i kryteriów dochodowych.

Ustawa nakłada na Radę Ministrów obowiązek przedstawienia corocznie Sejmowi i Senatowi, w terminie do dnia 30 września każdego roku, sprawozdania z realizacji ustawy za rok poprzedni. Pierwsze sprawozdanie zostanie przestawione Sejmowi i Senatowi do dnia 30 września 2018r. (za okres od dnia wejścia w życie ustawy do dnia 31 grudnia 2017r.).

Świadczenie wychowawcze, podobnie jak inne świadczenia o charakterze socjalnym, nie będzie podlegać egzekucji i będzie wolne od podatku dochodowego od osób fizycznych i nie będzie wliczane do dochodu przy ustalaniu prawa do dodatku energetycznego i nie będzie wliczane do dochodu przy ustalaniu prawa do świadczeń z pomocy społecznej.

8) Rozwiązania w okresie przejściowym

Pierwszy okres na który ustalane będzie prawo do świadczenia wychowawczego rozpocznie się z dniem wejścia w życie ustawy i skończy dnia 30 września 2017r. Rozwiązanie to jest korzystne nie tylko z punktu widzenia rodzin, do których kierowane jest świadczenie wychowawcze, ale również z punktu widzenia gmin, które świadczenie wychowawcze będą realizować, bowiem nie będą musiały dwukrotnie w roku 2016 ustalać prawa do tego świadczenia następny, już „właściwy” okres, na który ustalane będzie prawo do świadczenia wychowawczego, rozpocznie się dopiero w dniu 1 października 2017r. Ustalając prawo na ww. pierwszy okres, brany ma być pod uwagę dochód rodziny z roku 2014r.

Zakłada się odpowiedni okres vacatio legis - ustawa ma wejść w życie pierwszego dnia miesiąca następującego po upływie miesiąca od dnia ogłoszenia.

9) Podmioty na które oddziałuje projekt:

2 734 409 rodzin w 2016r.
3 752 694 dzieci w 2016r.
Liczba rodzin uprawnionych do świadczeń wynosi:
z 1 dzieckiem - 807 tys.
z 2 dzieci – 1 600 tys.
3 dzieci – 267 tys.
4 i więcej dzieci – 60 tys.

Prognozuje się że wzrośnie liczba urodzeń w ciągu 10 lat o 278 tys. Zgodnie z założeniami można spodziewać się, że wzrost transferów pieniężnych do rodzin spowoduje wśród niektórych osób obniżenie podaży pracy - zmniejszenie wielkości etatu lub odejście z pracy częściej może dotyczyć kobiet niż mężczyzn.

Skutek finansowy:
ok. 17 mld zł w pierwszym roku obowiązywania ustawy, w kolejnych latach średnio 23 mld corocznie.

aktualizacja (RP) 19.01.2016