Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie dochodu minimalnego

29 października 2010 wróć do listy aktualności »

Zamieszczamy treść listu przewodniego Przewodniczącego OPZZ Jana Guza oraz treść Rezolucji PE w sprawie dochodu minimalnego.

<h>List przewodni Przewodniczącego OPZZ Jana Guza</h><p>

Koleżanki i Koledzy,<br>

W nawiązaniu do toczącej się obecnie żywej dyskusji na temat wysokości płacy

minimalnej w Polsce, załączam tekst przyjętej rezolucji Parlamentu

Europejskiego w sprawie roli dochodu minimalnego w walce z ubóstwem i w

promowaniu społeczeństwa integracyjnego w Europie (2010/2039 (INI).<p>

W sytuacji, gdy polski rząd odmawia wprowadzenia w życie ustaleń

wypracowanych przez organizacje związkowe i organizacje pracodawców w

Trójstronnej Komisji, warto odnotować przyjęcie naszych inicjatyw

kierowanych do instytucji europejskich za pośrednictwem EKZZ, do którego

należy OPZZ,  na szczeblu europejskim. Jest to sukces OPZZ.<p>

Pozdrawiam<br>

Jan Guz<br>

Przewodniczący<br> Ogólnopolskiego Porozumienia<br> Związków Zawodowych<p>

<b>TREŚĆ REZOLUCJI PE W SPRAWIE DOCHODU MINIMALNEGO</b><p>

Teksty przyjęte:<br>

Środa, 20 października 2010 r. - Strasburg<br>

Znaczenie minimalnych dochodów w zwalczaniu ubóstwa i promowaniu

społeczeństwa opartego na integracji<br>

http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?type=REPORT&reference=A7-

2010-0233&language=PL" target="_blank">Sprawozdanie z posiedzenia PE</a><br>

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 2010 r. w sprawie roli dochodu

minimalnego w walce z ubóstwem i w promowaniu społeczeństwa

integracyjnego w Europie (2010/2039(INI)<br>

http://www.europarl.europa.eu/oeil/FindByProcnum.do?lang=en&procnum=INI/2

010/2039"target="_blank">procedura i wyniki głosowania</a><p>

Parlament Europejski,

- uwzględniając art. 4, 9, 14, 19, 151 oraz 153 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,<br>

- uwzględniając Konwencję ONZ w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji

kobiet (konwencja CEDAW) przyjętą w 1979 r.,<br>

- uwzględniając Powszechną deklarację praw człowieka z 1948 r., potwierdzoną

przez światową konferencję poświęconą prawom człowieka w 1993 r., a zwłaszcza

uwzględniając jej art. 3, 16, 18, 23, 25, 26, 27 oraz 29,<br>

- uwzględniając Międzynarodowy pakt praw gospodarczych, społecznych i

kulturalnych Organizacji Narodów Zjednoczonych z 1966 r.,<br>

- uwzględniając milenijne cele rozwoju określone przez Organizację Narodów

Zjednoczonych w 2000 r., zwłaszcza eliminację skrajnego ubóstwa i głodu (cel

pierwszy), zapewnienie powszechnego nauczania na poziomie podstawowym (cel

drugi) oraz równe szanse mężczyzn i kobiet (cel trzeci),<br>

- uwzględniając konwencje Międzynarodowej Organizacji Pracy (MOP) nr 26 i 131

dotyczące ustalania płac minimalnych oraz nr 29 i 105 dotyczące zniesienia pracy

przymusowej,<br>

- uwzględniając światowy pakt MOP na rzecz zatrudnienia z 2009 r.,<br>

- uwzględniając programy godnej pracy Organizacji Narodów Zjednoczonych i

MOP,<br>

- uwzględniając Kartę praw podstawowych UE, a zwłaszcza jej postanowienia

dotyczące praw socjalnych(1)<br>

http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?pubRef=-//EP//TEXT+TA+P7-

TA-2010-0375+0+DOC+XML+V0//PL#def_1_1"target="_blank">Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie roli dochodu minimalnego w walce z ubóstwem i w promowaniu społeczeństwa integracyjnego w Europie</a><br>

- uwzględniając art. 34, 35 i 36 Karty Praw Podstawowych Unii Europejskiej, które

wyraźnie określają prawo do pomocy społecznej i mieszkaniowej, wysoki poziom

ochrony zdrowia ludzkiego oraz dostęp do usług świadczonych w ogólnym interesie

gospodarczym(2)<br>

- uwzględniając sprawozdanie MOP pt. "Światowe porozumienie przeciwko pracy

przymusowej. Sprawozdanie ogólne w ramach kontynuacji deklaracji MOP

dotyczącej fundamentalnych praw i zasad w pracy. Sprawozdanie dyrektora

generalnego z 2005 r.",<br>

- uwzględniając zalecenie Rady 92/441/EWG z dnia 24 czerwca 1992 r. dotyczące

wspólnych kryteriów odnoszących się do wystarczających zasobów i świadczeń w

systemach zabezpieczenia społecznego (zalecenie w sprawie dochodu

minimalnego)(3)<br>

- uwzględniając zalecenie Rady 92/442/EWG z 27 lipca 1992 r. dotyczące

zbieżności celów i polityk ochrony socjalnej(4)<br>

- uwzględniając decyzję Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1098/2008/WE z

dnia 22 października 2008 r. w sprawie Europejskiego Roku Walki z Ubóstwem i

Wykluczeniem Społecznym (2010)(6)<br>

- uwzględniając rezolucję z dnia 6 września 2006 r. w sprawie europejskiego

modelu społecznego dla przyszłości(7)<br>

- uwzględniając rezolucję z dnia 9 października 2008 r. w sprawie propagowania

integracji społecznej i walki z ubóstwem, w tym ubóstwem dzieci, w UE(8) oraz sprawozdanie Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych i opinię Komisji Praw

Kobiet i Równouprawnienia (A6-0364/2008<br>

- uwzględniając rezolucję z dnia 6 maja 2009 r. w sprawie odnowionej agendy

społecznej(10)<br>

- uwzględniając komunikat Komisji z dnia 3 października 2008 r. dotyczący

zalecenia Komisji w sprawie aktywnej integracji osób wykluczonych z rynku pracy i

rezolucję z dnia 6 maja 2009 r. w sprawie aktywnej integracji osób wykluczonych z

rynku pracy(11)<br>

- uwzględniając swoje oświadczenie pisemne nr 0111/2007 z dnia 22 kwietnia

2008 r. w sprawie rozwiązania kwestii bezdomności ulicznej(12)<br>

- uwzględniając komunikat Komisji z dnia 3 marca 2010 r. zatytułowany "Europa

2020: Strategia na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego

włączeniu społecznemu"(13)<br>

- uwzględniając wniosek Komisji z dnia 27 kwietnia 2010 r. dotyczący decyzji Rady

w sprawie wytycznych polityki zatrudnienia państw członkowskich(14)<br>

- uwzględniając art. 48 Regulaminu,

- uwzględniając sprawozdanie Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych (A7-

0233/2010<br><p>

A. mając na uwadze, że w agendzie społecznej Komisji Europejskiej na lata 2005-

2010 rok 2010 ustanowiono "Europejskim Rokiem Walki z Ubóstwem i

Wykluczeniem Społecznym" w celu potwierdzenia i wzmocnienia zaangażowania

politycznego, jakie UE początkowo przejawiała podczas wprowadzania strategii

lizbońskiej, tak aby podjąć działania, które "w zdecydowany sposób przyczyniłyby

się do wyeliminowania problemu ubóstwa",<br>

B. mając na uwadze, że ubóstwo i wykluczenie społeczne stanowią naruszenie

godności człowieka i podstawowych jego praw, a głównym celem programów

wspierania dochodów winno być wydobywanie ludzi z ubóstwa i umożliwienie im

godnego życia,<br>

C. mając na uwadze, że pomimo dobrobytu gospodarczego i wszystkich deklaracji

dotyczących ograniczenia ubóstwa, nierówności społeczne się nasiliły i pod koniec

2008 r. 17% społeczeństwa (czyli około 85 mln osób) żyło poniżej progu ubóstwa,

nawet po transferach socjalnych(15) natomiast w 2005 r. odsetek ten w krajach UE15 wyniósł 16%, a w 2000 r. - 15%,<br>

D. mając na uwadze, że na ubóstwo bardziej narażone są dzieci i młodzież do 17

roku życia niż całe społeczeństwo; mając na uwadze, że w 2008 r. współczynnik

narażenia na ubóstwo wyniósł 20% w UE27, a najwyższa wartość tego

współczynnika wynosiła 33%,<br>

E. mając na uwadze, że osoby starsze są również narażone na ubóstwo w

większym stopniu niż społeczeństwo ogólnie; mając na uwadze, że w 2008 r.

współczynnik narażenia na ubóstwo wśród osób w wieku 65 lat i starszych wynosił

19% w UE27, zaś w 2005 r. współczynnik ten wynosił 19%, a w 2000 r. 17%,<br>

F. mając na uwadze, że utrzymująca się na stałym wysokim poziomie liczba

niepewnych miejsc pracy oraz niskie płace w niektórych sektorach spowodują

utrzymywanie się odsetka pracowników zagrożonych ubóstwem na wysokim

poziomie; mając na uwadze, że współczynnik zagrożenia ubóstwem populacji

mającej zatrudnienie w 2008 r. wynosił średnio 8% w krajach UE27, zaś w 2005 r.

współczynnik ten wynosił 8%, a w 2000 r. - 7% w krajach UE15,<br>

G. mając na uwadze, że w zaleceniu 92/441/EWG z 24 czerwca 1992 r. Rada

zaleca państwom członkowskim uznanie podstawowego prawa osoby do

wystarczających zasobów i pomocy społecznej, aby żyć w sposób nieuchybiający

ludzkiej godności; mając na uwadze, że w zaleceniu 92/442/EWG z 27 lipca 1992 r.

Rada zaleca, by państwa członkowskie zapewniły godny standard życia; mając na

uwadze, że w konkluzjach z 17 grudnia 1999 r. Rada opowiedziała się za

wspieraniem integracji społecznej jako jednego z celów modernizowania i ulepszania

ochrony socjalnej,<br>

H. mając na uwadze, że kobiety stanowią istotną część populacji zagrożonej

ubóstwem, z powodu bezrobocia, ponoszonej samodzielnie odpowiedzialności

związanej z opieką, niepewnego i słabo płatnego zatrudnienia, dyskryminacji w

zakresie wynagrodzenia oraz niższych rent i emerytur,<br>

I. mając na uwadze, że ryzyko znalezienia się w sytuacji skrajnego ubóstwa jest

większe w przypadku kobiet niż mężczyzn; mając na uwadze, że utrzymująca się

tendencja feminizacji ubóstwa w społeczeństwach europejskich dowodzi, iż obecne

ramy systemów ochrony socjalnej i liczne obszary polityki społecznej, gospodarczej i

zatrudnienia w Unii nie są przeznaczone do zaspokajania potrzeb kobiet lub

uwzględnienia różnic właściwych dla pracy kobiet; mając na uwadze, że ubóstwo i

wykluczenie społeczne kobiet w Europie wymagają specjalnych, wielorakich i

zróżnicowanych ze względu na płeć reakcji politycznych,<br>

J. mając na uwadze, że ryzyko znalezienia się w sytuacji skrajnego ubóstwa jest

większe dla kobiet niż dla mężczyzn, szczególnie w podeszłym wieku, ponieważ

systemy ubezpieczeń społecznych są często oparte na zasadzie ciągłego

wynagradzanego zatrudnienia; mając na uwadze, że zindywidualizowane prawa do

dochodu minimalnego, pozwalającego na uniknięcie ubóstwa, nie powinny zależeć

od składek związanych z zatrudnieniem,

<br>

K. mając na uwadze, że poziom bezrobocia wśród młodzieży osiągnął w Unii

Europejskiej bezprecedensowy poziom 21,4 % - od 7,6 % w Holandii do 44,5 % w

Hiszpanii i 43,8 % na Łotwie - a przyuczenie do zawodu i staże oferowane młodym

ludziom są często bezpłatne lub nisko wynagradzane,<br>

L. mając na uwadze, że jedna na pięć osób poniżej 25. roku życia w UE jest

bezrobotna, a pracownicy powyżej 55. roku życia to Europejczycy najbardziej

dotknięci bezrobociem, zmuszeni do zmagania się z konkretnymi poważnymi

problemami zmniejszającego się wraz z wiekiem prawdopodobieństwa znalezienia

pracy,<br>

M. mając na uwadze, że kryzys finansowy i gospodarczy wpłynął na ograniczenie

liczby miejsc pracy - dane szacunkowe wskazują, że od września 2008 r.

zlikwidowano ponad 5 milionów stanowisk oraz potęguje się niestabilna sytuacja,<br>

N. mając na uwadze brak oficjalnych europejskich danych dotyczących sytuacji

skrajnego ubóstwa, takich jak bezdomność, przez co trudno jest śledzić obecne

tendencje,<br>

O. mając na uwadze, że Europejski Rok Walki z Ubóstwem i Wykluczeniem

Społecznym musi być okazją do zwiększenia wrażliwości opinii publicznej na

problem ubóstwa i związanego z nim wykluczenia społecznego oraz odpowiedniego

reagowania w ramach strategii politycznych względem wykluczenia społecznego, że

należy w ramach niego promować aktywne włączenie, odpowiednie dochody, dostęp

do wysokiej jakości usług oraz pomoc w szukaniu pracy, co wymaga równego

podziału bogactwa i wiąże się ze środkami i strategiami politycznymi, które

zapewniają rzeczywistą spójność gospodarczą i społeczną na poziomie Unii

Europejskiej i między regionami Europy, a także że dochody minimalne mogą

zapewniać poczucie bezpieczeństwa marginalizowanym i wrażliwym grupom

społecznym,<br>

P. mając na uwadze, że celami i zasadami przewodnimi Europejskiego Roku Walki

z Ubóstwem i Wykluczeniem Społecznym są: uznanie praw, wspólna

odpowiedzialność i uczestnictwo, spójność, zaangażowanie i konkretne działania,<br>

Q. mając na uwadze, że należy odpowiednio ocenić atmosferę gospodarczą i

finansową w UE27, aby zachęcić państwa członkowskie do ustalania progu

dochodu minimalnego, co pomogłoby poprawić standard życia przy jednoczesnym

ciągłym pobudzaniu zachowań konkurencyjnych,<br>

R. mając na uwadze, że Unia Europejska zaangażowała się w realizację

milenijnych celów rozwoju określonych przez Organizację Narodów Zjednoczonych

oraz mając na uwadze rezolucję, która ogłasza drugie dziesięciolecie eliminacji

ubóstwa ONZ (2008-2017),<br>

S. mając na uwadze wielowymiarowy charakter ubóstwa i wykluczenia społecznego

oraz istnienie szczególnie narażonych grup społecznych i grup społecznych o

szczególnych potrzebach (dzieci, kobiety, osoby starsze, osoby niepełnosprawne i inne), w tym imigrantów, mniejszości etnicznych, rodzin wielodzietnych lub

niepełnych, osób przewlekle chorych i bezdomnych, a także konieczność włączania

do innych europejskich strategii politycznych środków i narzędzi zapobiegania

ubóstwu i wykluczeniu społecznemu oraz zwalczania ich; mając na uwadze, że

należy stworzyć wytyczne dla państw członkowskich do uwzględnienia w krajowych

strategiach politycznych, aby zagwarantować wysokiej jakości system

zabezpieczenia społecznego i ochrony społecznej, powszechny dostęp do

infrastruktury publicznej i wysokiej jakości podstawowych usług publicznych,

wysokiej jakości warunków pracy i godnego zatrudnienia dającego uprawnienia oraz

do gwarantowanego dochodu minimalnego, który umożliwi uniknięcie ubóstwa, da

każdemu możliwość uczestnictwa w życiu społecznym, kulturalnym i politycznym

oraz zapewni godne życie;<br>

T. mając na uwadze, że skutki ogromnego poziomu ubóstwa nie ograniczają się do

spójności społecznej w Europie, lecz dotyczą również naszej gospodarki, ponieważ

stałe wykluczenie dużej części naszego społeczeństwa zmniejsza konkurencyjność

gospodarki i zwiększa obciążenia budżetu państwa,<br>

U. mając na uwadze konieczność ustanowienia, szczególnie w strategii Europa

2020, celu ogólnego oraz nadania pierwszeństwa spójności gospodarczej, społecznej

i terytorialnej oraz ochronie podstawowych praw człowieka, co oznacza zachowanie

równowagi pomiędzy polityką gospodarczą, zatrudnienia, społeczną, regionalną i

polityką ochrony środowiska, jak też sprawiedliwy podział bogactwa i dochodów

(przy uwzględnieniu daleko idących zmian wskaźników zależności), co rodzi

konieczność przeprowadzenia socjalnych analiz wpływu w odniesieniu do

wszystkich decyzji oraz stosowania przekrojowej klauzuli społecznej z Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej (art. 9)<br>,

V. mając na uwadze, że poszanowanie ludzkiej godności jest jedną z

podstawowych zasad Unii Europejskiej, której działanie ma na celu wspieranie

pełnego zatrudnienia i postępu społecznego, zwalczanie wykluczenia społecznego i

dyskryminacji oraz wspieranie sprawiedliwości i ochrony socjalnej;<br>

W. mając na uwadze konieczność zagwarantowania stosowania, zwiększenia i

lepszego wykorzystywania funduszy strukturalnych w zakresie zapobieganiu

ubóstwu, włączenia społecznego oraz przy tworzeniu wysokiej jakości miejsc pracy

powiązanych z prawami pracowniczymi,<br>

X. mając na uwadze rolę systemów zabezpieczenia społecznego w zapewnianiu

takiego poziomu spójności społecznej, który jest konieczny dla rozwoju, w celu

zagwarantowania włączenia społecznego, społecznego i zamortyzowania społecznych

skutków kryzysu gospodarczego, co oznacza zapobiegające ubóstwu i indywidualnie

gwarantowane dochody minimalne na poziomie krajowym, poprawę poziomu

umiejętności i edukacji osób wykluczonych z rynku pracy wskutek rynkowej presji

konkurencyjnej, oraz gwarancję równości szans na rynku pracy i przy realizowaniu

praw podstawowych,<br>

Y. mając na uwadze, że wprowadzenie i wzmocnienie systemów dochodów

minimalnych jest ważnym i skutecznym sposobem przezwyciężania ubóstwa

poprzez wspieranie integracji społecznej i dostępu do rynku pracy oraz zapewnienie

ludziom godnych warunków życia,<br>

Z. mając na uwadze, że systemy dochodów minimalnych są ważnym narzędziem

gwarantującym bezpieczeństwo ludziom, którzy muszą przezwyciężyć konsekwencje

wykluczenia społecznego i bezrobocia, a także wspierającym dostęp do rynku pracy;<br>

mając na uwadze, że takie systemy dochodów minimalnych odgrywają odnośną rolę

w podziale bogactwa i zapewniają solidarność i sprawiedliwość społeczną, a

szczególnie w czasach kryzysu odgrywają antycykliczną rolę, dostarczając dodatkowe środki na rzecz wzmocnienia popytu i konsumpcji na rynku

wewnętrznym,<br>

AA. mając na uwadze, że według ostatniego sondażu Eurobarometru na temat

postaw obywateli UE względem ubóstwa, znaczna większość (73 %) uważa, że

ubóstwo jest problemem, który poważnie dotyka ich kraje, 89 % obywateli domaga

się od swoich rządów pilnych działań w celu walki z tym zjawiskiem, a 74 %

oczekuje, że UE odegra również istotną rolę w tym kontekście,<br>

AB. uwzględniając bolesne skutki społecznego kryzysu gospodarczego, w wyniku

którego na przestrzeni ostatnich dwóch lat pracę straciło ponad 6 milionów osób,<br>

AC. mając na uwadze skalę kryzysu gospodarczego i społecznego oraz jego

oddziaływanie pod względem narastającego ubóstwa i wykluczenia oraz rosnącego

bezrobocia (z 6,7 % na początku 2008 r. do 9,5 % pod koniec 2009 r.), przy czym

długofalowym bezrobociem dotkniętych jest jedna trzecia bezrobotnych, a sytuacja

ta jeszcze się pogarsza w państwach członkowskich o wrażliwej gospodarce,<br>

AD. mając na uwadze, że Rada i Komisja oraz organy międzynarodowe, takie jak

MFW, naciskają na niektóre państwa członkowskie, aby podjęły się

krótkoterminowego ograniczenia deficytu budżetowego, który pogłębił się wskutek

kryzysu, oraz dokonały cięć w wydatkach, także socjalnych, co osłabia państwo

opiekuńcze i potęguje ubóstwo,<br>

AE. mając na uwadze rosnącą nierówność społeczną w szeregu państw

członkowskich, wynikającą przede wszystkim z nierówności ekonomicznej pod

względem dochodu i podziału bogactwa, nierówności na rynku pracy, braku

bezpieczeństwa socjalnego oraz nierównego dostępu do takich funkcji społecznych

państwa, jak opieka społeczna i zdrowotna, edukacja, system prawny itd.,<br>

AF. mając na uwadze realizację polityki UE w zakresie włączenia społecznego, a

zwłaszcza cele oraz europejski program przyjęty w ramach strategii lizbońskiej na

początku lat 2000., z wdrożeniem otwartej metody koordynacji i wspólnymi celami,

które należy osiągnąć w ramach krajowych planów działania,<br>

AG. mając na uwadze, że obecnie - z różnych przyczyn - w większości państw

członkowskich mieszka wielu bezdomnych, co wymaga szczególnych środków na

rzecz ich integracji społecznej,<br><ol><li>

podkreśla konieczność przedsięwzięcia konkretnych środków, które wyeliminują

ubóstwo i wykluczenie społeczne, poszukując rozwiązań umożliwiających

przywrócenie zatrudnienia, zachęcając do sprawiedliwego podziału dochodów i

bogactw, gwarantując odpowiedni dochód, nadając w ten sposób rzeczywisty sens i

treść Europejskiemu Rokowi Walki z Ubóstwem i Wykluczeniem Społecznym oraz

zapewniając również silne polityczne dziedzictwo osiąganiu milenijnych celów

rozwoju, w tym gwarancji dochodu minimalnego zapobiegających ubóstwu i

wykluczeniu społecznemu w oparciu o różne praktyki krajowe, porozumienia

zbiorowe i prawo krajowe państw członkowskich w całej Unii Europejskiej, a także

aktywnie działając na rzecz promowania systemów odpowiednich dochodów i

ochrony społecznej; zachęca państwa członkowskie, żeby na nowo przeanalizowały

strategie polityczne na rzecz zagwarantowania odpowiedniego dochodu, przy czym

walka z ubóstwem wymaga tworzenia godziwych i stałych miejsc pracy dla grup

znajdujących się w niekorzystnej sytuacji na rynku pracy; uważa, że każdy

pracownik musi mieć możliwość godnego utrzymania się z pracy; uważa, że polityka

państwa socjalnego oznacza także aktywną politykę na rynku pracy;</li>

<li>zwraca uwagę, że niedawne spowolnienie gospodarki, któremu towarzyszy

rosnące bezrobocie i mniejsze możliwości znalezienia pracy, stawia wielu ludzi przed

ryzykiem ubóstwa i wykluczenia społecznego; wskazuje, że ma to miejsce w

szczególności w niektórych państwach członkowskich, które borykają się z

długoterminowym bezrobociem lub brakiem aktywności;</li>

<li>domaga się faktycznych postępów w zakresie adekwatności systemów dochodów

minimalnych, tak aby były one w stanie wydobyć każde dziecko, dorosłego i osobę

starszą z ubóstwa oraz dać im prawo do godnego życia;</li>

<li>podkreśla różnice między grupami społecznymi żyjącymi w ubóstwie w szeregu

dziedzin (zdrowie, mieszkalnictwo, edukacja, dochody i zatrudnienie); wzywa

Komisję i państwa członkowskie do uwzględnienia tych różnic w swoich

ukierunkowanych działaniach; podkreśla, że jednym z najskuteczniejszych

sposobów ograniczenia ubóstwa jest sprawienie, aby rynek pracy był dostępny dla

wszystkich;</li>

<li>podkreśla potrzebę zwrócenia szczególnej uwagi na programy kształcenia

ustawicznego jako podstawowe narzędzie zwalczania ubóstwa i wykluczenia

społecznego, poprzez zwiększenie możliwości zatrudnienia oraz dostępu do wiedzy i

rynku pracy; jest przekonany o konieczności zapewnienia szerszego uczestnictwa

pracowników, osób bezrobotnych i wszystkich wrażliwych grup społecznych w

kształceniu ustawicznym oraz podjęcia skutecznych działań przeciwko czynnikom,

które przyczyniają się do przedwczesnej rezygnacji z edukacji, jak również o

konieczności poprawy poziomu wykwalifikowania zawodowego i nabywania nowych

umiejętności, co może prowadzić do szybszej ponownej integracji na rynku pracy,

wzrostu produktywności i może pomóc w znalezieniu lepszego zatrudnienia;</li>

<li>podkreśla potrzebę działania na szczeblu państw członkowskich na rzecz

ustanowienia progu dochodów minimalnych w oparciu o odnośne wskaźniki, tak

aby zagwarantować spójność społeczno-gospodarczą, zmniejszyć ryzyko nierównego

wynagrodzenia za tę samą pracę i ograniczyć ryzyko ubóstwa ludności w całej Unii

Europejskiej oraz domaga się bardziej kategorycznych zaleceń ze strony Unii

Europejskiej w sprawie tego rodzaju działań;</li>

<li>podkreśla, że zatrudnienie należy postrzegać jako jedną z najskuteczniejszych

gwarancji przeciwdziałania ubóstwu, a w konsekwencji że należy przyjąć środki w

celu zachęcenia do zatrudniania kobiet oraz wyznaczania jakościowych celów dla

oferowanych miejsc pracy;</li>

<li>podkreśla potrzebę podejmowania działań zarówno na poziomie europejskim jak

i krajowym, by chronić obywateli i konsumentów przed nieuczciwymi warunkami

spłaty pożyczek i zadłużenia na kartach kredytowych oraz określić warunki

dotyczące dostępności pożyczek, których celem będzie przeciwdziałanie

nadmiernemu zadłużeniu gospodarstw domowych, co prowadzi do ubóstwa i

wykluczenia społecznego;</li>

<li>podkreśla wielowymiarowy charakter ubóstwa i wykluczenia społecznego oraz

nalega na potrzebę włączenia do głównego nurtu celów społecznych i na znaczenie

społecznego wymiaru i społecznego zrównoważenia makroekonomicznych strategii

politycznych; uważa, że cele społeczne winny być integralną częścią strategii

wychodzenia z kryzysu, strategii Europa 2020 i spójności gospodarczej, społecznej i

terytorialnej, wiąże się to z horyzontalnym ukierunkowaniem społecznym i

skuteczną oceną oddziaływania społecznego, co zagwarantuje ponowne określenie

priorytetów i strategii politycznych, w szczególności monetarnych, zatrudnienia,

społecznych i makroekonomicznych strategii politycznych, w tym paktu na rzecz

stabilności i wzrostu, polityki konkurencji, rynku wewnętrznego oraz polityki

budżetowej i fiskalnej; jest zdania, że polityki te nie powinny być przeszkodą dla

spójności społecznej i muszą zagwarantować wdrożenie odpowiednich środków i

wspieranie polityki równych szans w celu znalezienia sposobu trwałego wyjścia z

kryzysu, gwarantującego powrót do konsolidacji fiskalnej oraz podejmującego

reformy niezbędne do przywrócenia wzrostu gospodarczego i tworzenia nowych

miejsc pracy; wzywa do przyjęcia skutecznych strategii politycznych wspierających

w drodze odpowiednich mechanizmów państwa członkowskie będące w największej

potrzebie;</li>

<li>wyraża przekonanie, że tworzenie nowych miejsc pracy, jako pierwszy krok w

kierunku ograniczenia ubóstwa, musi stanowić priorytet dla rządów państw

członkowskich;</li>

<li> uważa, że systemy dochodów minimalnych winny być integralną częścią

strategicznego podejścia do integracji społecznej, obejmującego zarówno ogólne

strategie polityczne, jak i ukierunkowane działania - w zakresie mieszkalnictwa,

opieki zdrowotnej, edukacji i kształcenia, świadczeń socjalnych - za pomocą których

ludzie mogą przezwyciężyć ubóstwo i samodzielnie działać na rzecz włączenia

społecznego i dostępu do rynku pracy; uważa, że rzeczywistym celem systemów

dochodów minimalnych jest nie tylko pomoc, lecz przede wszystkim towarzyszenie

beneficjentom na drodze od wykluczenia społecznego do aktywnego życia;</li>

<li> wskazuje na konieczność uwzględniania osób pozostających na utrzymaniu

przy ustalaniu kwot dochodu minimalnego, w szczególności dzieci, żeby wyjść z

zaklętego koła ubóstwa wśród dzieci; uważa ponadto, że Komisja powinna

sporządzać roczne sprawozdanie w sprawie postępów w walce z ubóstwem wśród dzieci;</li>

<li> podkreśla, że potrzebna jest rewizja restrykcyjnej polityki budżetowej, jaką

narzuca się w niektórych państwach członkowskich w celu pokonania kryzysu, oraz

podkreśla znaczenie skutecznego działania na rzecz solidarności, w tym

wzmocnienia, mobilności, przewidywania transferu i zmniejszenia

współfinansowania w odniesieniu do finansowania z budżetu, tak aby tworzyć

godne miejsca pracy, wspierać sektory produkcyjne oraz przeciwdziałać ubóstwu i

wykluczeniu społecznemu oraz unikać wszelkich nowych form zależności lub

dalszego zwiększania zadłużenia;</li>

<li> uważa, że wprowadzenie systemów dochodów minimalnych we wszystkich

państwach członkowskich UE - obejmujących szczególne środki wsparcia osób,

których dochód przy wkładzie gospodarczym i ułatwionym dostępie do usług jest

niewystarczający - jest jednym z najskuteczniejszych sposobów zwalczania ubóstwa,

zapewnienia odpowiedniego standardu życia i pobudzenia integracji społecznej;</li>

<li> uważa, że systemy odpowiedniego dochodu minimalnego muszą wynosić

przynajmniej 60 % średniego dochodu w danym państwie;

</li>

<li> podkreśla, że potrzebna jest ocena polityki włączenia społecznego, stosowanie

otwartej metody koordynacji, realizacja wspólnych celów i krajowych planów

działania w kontekście rozwoju ubóstwa, tak żeby prowadzić bardziej zaangażowane

działania na szczeblu europejskim i krajowym oraz przeciwdziałać ubóstwu za

pomocą bardziej włączającej, spójnej i lepiej sformułowanej polityki, która ma na

celu likwidację skrajnego ubóstwa i ubóstwa wśród dzieci do 2015 r. oraz znaczne

zmniejszenie względnego ubóstwa;</li>

<li> ponownie stwierdza, że systemom dochodów minimalnych, choć są one

istotne, musi towarzyszyć skoordynowana strategia na szczeblu krajowym i

unijnym, skupiona na szerokich działaniach i szczególnych środkach, takich jak

aktywna polityka rynku pracy na rzecz grup najbardziej od niego oddalonych,

edukacja i kształcenie dla osób o najmniejszych umiejętnościach, płace minimalne,

polityka budownictwa socjalnego oraz świadczenie dostępnych i przystępnych

cenowo usług publicznych wysokiej jakości;</li>

<li> nalega na promowanie integracji i włączenia społecznego w celu zapewnienia

skutecznej ochrony podstawowych praw człowieka, ponadto nalega na poczynienie

jasnych zobowiązań w odniesieniu do określenia unijnych i krajowych strategii

politycznych służących zwalczaniu ubóstwa i wykluczenia społecznego; uważa za

niezbędne zapewnienie lepszego, powszechnego, wolnego od ograniczeń fizycznych i

barier komunikacyjnych dostępu do rynku pracy, publicznych usług opieki

zdrowotnej, edukacji i kształcenia od okresu przedszkolnego do ukończenia

pierwszych studiów, kształcenia zawodowego, publicznych lokali mieszkalnych,

dostaw energii i opieki społecznej; uważa, że miejsca pracy powinny być dostępne,

spełniać warunki jakości i dawać uprawnienia; jest zdania, że płace powinny być

godne i zatrudnienie powinno dawać uprawnienia do minimalnego dochodu na

starość, aby umożliwić emerytom, którzy pracowali przez całe życie, otrzymywanie

przyzwoitych emerytur; dodaje, że systemy odpowiednich dochodów minimalnych

dla wszystkich muszą zagwarantować wolność od ubóstwa i zapewnić włączenie

społeczne, kulturowe i polityczne zgodnie z różnymi praktykami krajowymi,

układami zbiorowymi i prawem krajowym państw członkowskich; zauważa ponadto,

że w perspektywie długoterminowej im więcej państwa członkowskie zainwestują w

te różne strategie polityczne, tym mniej konieczny będzie system wystarczającego

dochodu na gospodarstwo domowe; wskazuje, że takie środki powinno się

przyjmować w ścisłej zgodności z zasadą pomocniczości oraz z różnymi praktykami,

układami zbiorowymi i prawem krajowym państw członkowskich; uważa, że tylko w

ten sposób można zagwarantować wszystkim ludziom prawo do uczestnictwa w życiu społecznym, politycznym i kulturalnym;</li>

<li> zwraca uwagę na potrzeby młodych ludzi, którzy borykają się ze szczególnymi

problemami, poszukując swojego miejsca w życiu gospodarczym i społecznym, oraz

są narażeni na ryzyko opuszczenia szkoły we wczesnym wieku; wzywa państwa

członkowskie, żeby zapewniły, że przeciwdziałanie bezrobociu wśród młodzieży

stanie się specjalnym celem opartym na własnych priorytetach, obejmującym

specjalne działania i środki w zakresie szkoleń zawodowych, wsparcie z programów

wspólnotowych ((Lifelong Learning, Erasmus Mundus) oraz wspieranie

nowatorstwa;</li>

<li> podkreśla, że odsetek osób przedwcześnie kończących edukację oraz

ograniczony dostęp do szkolnictwa wyższego na poziomie uniwersyteckim są

podstawowymi czynnikami prowadzącymi do długoterminowego bezrobocia i kładą

się cieniem na spójności społecznej; uważa, że ponieważ działania na rzecz

zwalczania tych dwóch problemów znajdują się wśród zasadniczych celów

określonych przez Komisję w dokumencie dotyczącym strategii Europa 2020, należy

stworzyć podstawy wdrożenia konkretnych działań i strategii politycznych na rzecz

dostępu młodzieży do edukacji poprzez stypendia, dofinansowania dla studentów,

pożyczki studenckie i inicjatywy wpływające na dynamikę edukacji szkolnej;</li>

<li> uważa, że Komisja powinna przeanalizować wpływ, jaki w poszczególnych

państwach członkowskich miałaby jej inicjatywa legislacyjna dotycząca

ustanowienia na szczeblu europejskim płacy minimalnej; proponuje w

szczególności, żeby przedmiotem tej analizy była różnica między odpowiednim

dochodem minimalnym i płacą minimalną w danym państwie członkowskim, a

także jego skutki dla wejścia na rynek pracy;</li>

<li> podkreśla, że ważne jest przyjęcie zasad dotyczących wypłacania

zainteresowanym odszkodowania z ubezpieczenia od bezrobocia, co umożliwi

uniknięcie ubóstwa, że ważne jest zachęcanie państw członkowskich do

podejmowania środków ułatwiających powrót do zatrudnienia na miejsca pracy

podlegające presji, m.in. ułatwiając mobilność w Unii Europejskiej;</li>

<li> podkreśla, że inwestycje w systemy dochodów minimalnych stanowią kluczowy

element zapobiegania ubóstwu i ograniczania go; podkreśla, że nawet w czasach

kryzysu systemy dochodów minimalnych należy postrzegać nie jako czynnik

powodujący koszty, ale jako główny element walki z kryzysem; zaznacza, że

dokonane na wczesnym etapie inwestycje w walkę z ubóstwem przynoszą poważną

korzyść, jaką jest ograniczenie długofalowych kosztów dla społeczeństwa;</li>

<li> podkreśla rolę ochrony socjalnej w szczególności w kwestii chorób, zasiłków

rodzinnych, emerytur, niepełnosprawności oraz wzywa państwa członkowskie, żeby

zwróciły szczególną uwagę na osoby najbardziej podatne na zagrożenia, gwarantując

im minimum praw nawet w razie bezrobocia;</li>

<li> stwierdza, że posiadanie zasobów i korzyści wystarczających do godnego życia

jest podstawowym prawem człowieka, z którego należy korzystać w szerszym

kontekście kompleksowych, spójnych środków mających na celu przeciwdziałanie

wykluczeniu społecznemu oraz aktywnej strategii wspierania integracji społecznej;

wzywa państwa członkowskie, żeby przyjęły krajowe strategie polityczne mające na

celu wzmocnienie gospodarczej i społecznej integracji zainteresowanych osób;</li>

<li> wskazuje na rosnącą liczbę osób pracujących, ale żyjących w ubóstwie, oraz na

potrzebę podjęcia tego nowego wyzwania przez połączenie różnych instrumentów;

domaga się, aby poziom płacy wystarczającej na życie był zawsze powyżej progu

ubóstwa; <br>domaga się, aby pracownicy, którzy z różnorakich powodów znajdują się

poniżej progu ubóstwa, otrzymali bezwarunkowe i łatwe do uzyskania dodatki;

wskazuje na pozytywne doświadczenia w Stanach Zjednoczonych, gdzie stosowanie

negatywnego podatku dochodowego pozwala podnieść dochody pracowników o

niskich zarobkach ponad próg ubóstwa;</li>

<li> zauważa, że Komisja Europejska w komunikacie zatytułowanym "Strategia

Europa 2020 - Strategia na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju

sprzyjającego włączeniu społecznemu" proponuje określenie pięciu głównych celów

UE, wśród których znajduje się zmniejszenie liczby osób zagrożonych ubóstwem o

20 mln; przypomina, że ten cel nie dorównuje początkowym ambicjom strategii

lizbońskiej, które niestety nie mogły zostać spełnione (likwidacja ubóstwa); uważa,

że ubóstwo i wykluczenie społeczne należy wyeliminować za pomocą wiarygodnych,

konkretnych i wiążących środków; uznaje, że liczba ta jest za mała oraz że nie

można zrezygnować z celu Europy bez ubóstwa; uznaje, że w związku z tym należy

zastosować odpowiednie środki oraz że do tego celu liczbowego o wartości

bezwzględnej należy dodać cel zmniejszenia ubóstwa w każdym państwie

członkowskim, żeby zachęcić każde państwo członkowskie do udziału w realizacji

tego celu, oraz że należy umożliwić świadczenie pomocy w ramach tego celu przy

wykorzystaniu odpowiednich środków; jest zdania, że ten cel należy osiągnąć za

sprawą konkretnych i odpowiednich środków, szczególnie poprzez wprowadzenie

systemów dochodów minimalnych we wszystkich państwach członkowskich UE;</li>

<li> uważa, że priorytetowo należy potraktować zwalczanie nierówności społecznej,

zwłaszcza w kontekście nierówności ekonomicznej pod względem dochodu i

podziału bogactwa, nierówności na rynku pracy, braku bezpieczeństwa socjalnego

oraz nierównego dostępu do takich funkcji społecznych państwa, jak opieka

społeczna i zdrowotna, edukacja, system prawny itd.,</li>

<li> zwraca się do Rady i państw członkowskich UE o oparcie głównego celu

strategii Europa 2020 w zakresie zwalczania ubóstwa na wskaźniku relatywnego

ubóstwa (60 % progu mediany dochodu), co poparła Rada Europejska w Laeken w

grudniu 2001 r., ponieważ wskaźnik ten sytuuje rzeczywistość ubóstwa w

kontekście poszczególnych państw członkowskich, odzwierciedlając rozumienie

ubóstwa jako stanu względnego;</li>

<li> wzywa państwa członkowskie UE do dopilnowania, aby główne cele UE w

zakresie ubóstwa przełożyły się na konkretne i osiągalne cele krajowe w tak

priorytetowych elementach unijnej strategii włączenia społecznego, jak położenie

kresu bezdomności ulicznej do 2015 r. zgodnie z oświadczeniem pisemnym nr

0111/2007;</li>

<li> uważa, że należy zwrócić szczególną uwagę i przeznaczyć dodatkowe środki na

osoby bezdomne zarówno ze strony państw członkowskich, jak i Komisji, tak aby w

pełni zintegrować je ze społeczeństwem do 2015 r.; będzie to wymagało gromadzenia

porównywalnych danych i opracowywania rzetelnych statystyk na szczeblu

wspólnotowym oraz ich corocznej publikacji wraz ze sprawozdaniem na temat

osiągniętych postępów i celów wyznaczonych w odpowiednich krajowych i

wspólnotowych strategiach przeciwdziałania ubóstwu i wykluczeniu społecznemu;</li>

<li> uważa, że każde państwo członkowskie ma obowiązek podjęcia wszelkich

działań w celu uniknięcia niepewnej sytuacji finansowej swoich obywateli,

zapobiegając ich nadmiernemu zadłużeniu w szczególności w przypadku

korzystania z kredytów bankowych, rozważając opodatkowanie banków i instytucji

finansowych, które decydują się na udzielanie kredytów osobom niewypłacalnym;</li>

<li> uważa, że państwa członkowskie muszą podjąć wyraźne zobowiązanie do

wdrożenia aktywnego włączenia: ograniczenia warunkowości, inwestowania we

wspomagającą aktywizację, obrony adekwatnego dochodu minimalnego i

zachowania standardów społecznych poprzez zakaz cięć w kluczowych usługach

publicznych, tak aby ubodzy nie płacili za kryzys;</li>

<li> uważa, że różne doświadczenia z dochodami najniższymi i bezwarunkowymi

dochodami podstawowymi dla wszystkich w połączeniu z dodatkowymi środkami

włączenia społecznego i ochrony, ukazują, że jest to skuteczna forma walki z

ubóstwem i wykluczeniem społecznym, pozwalająca zapewnić wszystkim godne

życie;<br> domaga się zatem od Komisji przygotowania inicjatywy wspierającej dalsze

działania w państwach członkowskich, które będą uwzględniały najlepsze praktyki i będą je promowały oraz które pozwolą na zapewnienia indywidualnie

gwarantowanych, zapobiegających ubóstwu modeli odpowiednich dochodów

minimalnych i dochodów podstawowych jako środka eliminacji ubóstwa i

gwarantującego sprawiedliwość społeczną i równość szans dla wszystkich obywateli,

których poziom ubóstwa zostanie wykazany w wymiarze poszczególnych regionów,

przestrzegając zasady pomocniczości i nie kwestionując szczególnych uwarunkowań

w każdym państwie członkowskim; uważa, że ta inicjatywa Komisji powinna

doprowadzić do opracowania planu działania, który ma towarzyszyć realizacji

europejskiej inicjatywy w zakresie dochodów minimalnych w państwach

członkowskich, przy poszanowaniu poszczególnych praktyk krajowych, układów

zbiorowych lub prawa obowiązującego w państwach członkowskich, tak aby

osiągnąć następujące cele:<ul>

<li> opracowanie wspólnych standardów i wskaźników kwalifikowalności i

warunków dostępu do systemów dochodów minimalnych,</li>

<li> określenie kryteriów pozwalających ocenić, które szczeble instytucjonalne i

terytorialne - przy zaangażowaniu partnerów społecznych i odnośnych

zainteresowanych stron - byłyby najodpowiedniejsze do wprowadzania w życie

środków w ramach systemów dochodów minimalnych,</li>

<li> opracowanie wspólnych wskaźników i punktów odniesienia dla oceny

wyników, konsekwencji i skuteczności polityki zwalczania ubóstwa,</li>

<li> oraz zapewnienie monitorowania i wymiany najlepszych wzorców;</li></ul></li>

<li> podkreśla, że odpowiedni dochód minimalny jest nieodłącznym składnikiem

godnego życia ludzkiego oraz że odpowiedni dochód minimalny i udział w życiu

społecznym są warunkiem wstępnym pełnego rozwinięcia przez ludzi ich potencjału

i współudziału w demokratycznym kształtowaniu społeczeństwa; zaznacza, że

dochody zapewniające egzystencję przyczyniają się ponadto do pozytywnej dynamiki

w gospodarce narodowej, a przez to zapewniają dobrobyt;</li>

<li> uważa, że inicjatywa Komisji w sprawie gwarantowanego dochodu

minimalnego powinna uwzględniać zalecenie 92/441/EWG, w którym uznano

"podstawowe prawo osoby do wystarczających zasobów w odniesieniu do ludzkiej

godności", przy czym podkreśla, że głównym celem systemów wspierania dochodów

powinno być wydobywanie ludzi z ubóstwa i umożliwianie im godnego życia, w tym

godnej niepełnosprawności i świadczeń emerytalnych;

w związku z tym zaleca, żeby Komisja rozważyła ustanowienie wspólnej metody

obliczania minimalnego dochodu pozwalającego na przeżycie i minimum socjalnego

("koszyk" towarów i usług), tak aby zapewnić dostępność porównawczych pomiarów

poziomów ubóstwa i ustanowić środki interwencji socjalnej;</li>

<li> wzywa państwa członkowskie do podjęcia pilnych działań w celu usprawnienia

absorpcji świadczeń społecznych, monitorowania poziomów i przyczyn braku

absorpcji - uznając, że wg OECD przypadki braku absorpcji stanowią 20-40%

świadczeń - poprzez zwiększenie przejrzystości, skuteczniejsze informowanie,

udostępnianie doradztwa, uproszczenie procedur i ustanowienie skutecznych

środków i strategii walki z napiętnowaniem i dyskryminacją związaną z odbiorcami

dochodu minimalnego;</li>

<li> podkreśla znaczenie istnienia zasiłków dla bezrobotnych, które umożliwiają

beneficjentom życie w godziwych warunkach, jak również potrzebę ograniczenia

okresu bezrobocia, m.in. poprzez zwiększenie wydajności krajowych urzędów pracy; </li>

<li> podkreśla potrzebę przyjęcia zasad ubezpieczenia pozwalających powiązać

minimalne emerytury wypłacane w państwach członkowskich z odpowiednimi

progami ubóstwa;</li>

<li> krytykuje państwa członkowskie, których systemy dochodów minimalnych nie

uwzględniają względnego progu ubóstwa; ponownie wzywa państwa członkowskie

do jak najszybszego zaradzenia tej sytuacji; domaga się, aby Komisja wzięła pod

uwagę dobre i złe praktyki, oceniając krajowe plany działania;</li>

<li> zwraca uwagę na poważną dyskryminację pod względem wieku w odniesieniu

do systemów dochodów minimalnych, polegającą np. na ustalaniu dochodu

minimalnego dla dzieci poniżej progu ubóstwa lub wykluczaniu młodych ludzi z

systemów dochodów minimalnych z uwagi na brak składek na ubezpieczenie

społeczne; podkreśla, że podważa to bezwarunkowy i odpowiedni charakter

systemów dochodów minimalnych;</li>

<li> podkreśla, że pilną konieczność opracowania i zastosowania odpowiednich

wskaźników socjoekonomicznych w różnych dziedzinach takich jak zdrowie,

mieszkalnictwo, dostawy energii, włączenie społeczne i kulturowe, mobilność,

kształcenie, dochody (jak współczynnik Ginniego pozwalający na pomiar zmian w

różnicach dochodów), niedostatek materialny, zatrudnienie i usługi pomocy

społecznej, które pozwolą na śledzenie i mierzenie postępów osiągniętych w

zwalczaniu ubóstwa oraz w działaniach na rzecz włączenia społecznego i które będą

przedstawiane każdego roku z okazji Międzynarodowego Dnia Walki z Ubóstwem (17

października), z jednoczesnym zaznaczeniem ewolucji tych postępów w zależności

od takich czynników, jak płeć, grupa wiekowa, sytuacja rodzinna,

niepełnosprawność, imigracja, choroby przewlekłe i różne poziomy dochodów (60%

średniego dochodu, 50% średniego dochodu, 40% średniego dochodu) w sposób

umożliwiający uwzględnienie ubóstwa względnego, ubóstwa skrajnego i grup

najbardziej narażonych; podkreśla pilną potrzebę dysponowania danymi

statystycznymi UE - wykraczającymi poza wskaźniki monetarne - na temat sytuacji

skrajnego ubóstwa, takich jak bezdomność, które obecnie nie są uwzględniane w

badaniu EU SILC; domaga się, aby powyższe wskaźniki socjoekonomiczne były

przedstawiane co roku w sprawozdaniu państwom członkowskim i Parlamentowi

Europejskiemu w celu przeprowadzenia dyskusji i ustaleniu dalszych konkretnych

możliwości działania;</li>

<li> podkreśla, że potrzebne są szczególne dodatkowe przepisy dotyczące grup w

niekorzystnej sytuacji (osoby niepełnosprawne lub przewlekle chore, osoby

samotnie wychowujące dzieci i rodziny wielodzietne), które ponoszą dodatkowe

koszty, w szczególności związane z pomocą osobistą, korzystaniem ze specjalnych

urządzeń, opieki medycznej czy pomocy społecznej;

44. wzywa Komisję i państwa członkowskie UE do zbadania, w jaki sposób różne

modele bezwarunkowych i chroniących przed ubóstwem dochodów podstawowych

dla wszystkich mogłyby przyczynić się do włączenia społecznego, kulturowego i

politycznego, przy uwzględnieniu zwłaszcza ich niepiętnującego charakteru i

zdolności zapobiegania przypadkom ukrytego ubóstwa;</li>

<li> jest zdania, że w odniesieniu do strategii politycznych zmniejszania ubóstwa,

które towarzyszą ustanowieniu odpowiedniego dochodu minimalnego w państwach

członkowskich, należy przekształcić otwartą metodę koordynacji, tak aby umożliwić

rzeczywistą wymianę sprawdzonych wzorców między państwami członkowskimi;

</li>

<li> zauważa, że cel zwalczania ubóstwa związany z dochodem minimalnym

zostanie osiągnięty tylko wówczas, gdy dochód ten będzie wolny od podatku, i zaleca

rozważenie powiązania poziomu dochodu minimalnego z wahaniami opłat za usługi

komunalne;</li>

<li> przypomina, że kobiety bardziej niż mężczyźni narażone są na popadnięcie w

skrajne ubóstwo z uwagi na braki w systemach opieki socjalnej i utrzymującą się

dyskryminację, zwłaszcza na rynku pracy, co wymaga pełnego zakresu specjalnych

strategii politycznych, które powinny być nakierowane na kwestie płci i uwzględniać

konkretne okoliczności;</li>

<li> uważa, że ubóstwo dotykające osoby zatrudnione oznacza niesprawiedliwe

warunki pracy, oraz wzywa do podjęcia wysiłków ku zmianie tej sytuacji, tak aby

ogólne poziomy wynagrodzenia i poziomy płacy minimalnej w szczególności mogły

zapewnić godny standard życia, niezależnie od tego, czy poziomy te ustalono

przepisami prawa czy uzgodniono w negocjacjach zbiorowych;</li>

<li> wzywa do włączenia osób doświadczających ubóstwa (w odniesieniu do których

należy zdecydowanie wspierać inicjatywy na rzecz integracji na rynku pracy) oraz

zachęca Komisję i państwa członkowskie do rozwijania dialogu z osobami i

organizacjami reprezentującymi osoby żyjące w ubóstwie, ich sieciami i partnerami

społecznymi; uważa, że należy zadbać o to, aby osoby doświadczające ubóstwa i

organizacje, które takie osoby reprezentują, zostały uznane za zainteresowane

strony oraz otrzymywały odpowiednie finansowe i inne wsparcie oraz środki, tak aby

umożliwić im udział w opracowywaniu, realizacji i monitorowaniu strategii

politycznych, środków i wskaźników na szczeblu europejskim, krajowym,

regionalnym i lokalnym, zwłaszcza w związku z krajowymi programami reform w

ramach strategii Europa 2020 oraz otwartą metodą koordynacji ochrony społecznej

i włączenia społecznego; podkreśla ponadto potrzebę wzmocnienia działań

przeciwko pracodawcom, którzy nielegalnie zatrudniają marginalizowane grupy za

wynagrodzenie niższe, niż wynosi dochód minimalny;</li>

<li> uważa, że należy podjąć trwałe i szeroko zakrojone wysiłki w celu zwalczania

ubóstwa i wykluczenia społecznego, żeby polepszyć sytuację ludzi najbardziej

narażonych na ubóstwo i wykluczenie, takich jak osoby o niepewnym zatrudnieniu,

bezrobotni, osoby samotnie wychowujące dzieci, osoby starsze żyjące samotnie,

kobiety, dzieci znajdujące się w niekorzystnej sytuacji, mniejszości etniczne czy

osoby chore lub zdrowe inaczej;</li>

<li> wyraża głębokie ubolewanie, że niektóre państwa członkowskie wydają się nie

uwzględniać zalecenia Rady 92/441/EWG, w którym uznano "podstawowe prawo

osoby do wystarczających zasobów i pomocy społecznej, aby żyć w sposób

nieuchybiający ludzkiej godności";</li>

<li> nalega na pełne zaangażowanie partnerów społecznych na równych zasadach

w tworzenie krajowych planów działania na rzecz zwalczania ubóstwa i określanie

celów odniesienia na wszystkich poziomach zarządzania;</li>

<li> podkreśla potrzebę planowania i realizacji ukierunkowanych działań

interwencyjnych, w drodze aktywnych strategii politycznych na rzecz zatrudnienia

na poziomie geopolitycznym, sektorowym i biznesowym oraz przy aktywnym

zaangażowaniu partnerów społecznych, by zwiększyć dostęp do rynku pracy osób z

grup społecznych lub regionów geograficznych o szczególnie wysokiej stopie

bezrobocia;</li>

<li> podkreśla potrzebę skoncentrowania się na wybranych grupach populacji

(migrantach, kobietach, bezrobotnych w wieku przedemerytalnym itd.), by poprawić

ich umiejętności, co przyczyni się do unikania bezrobocia oraz by wzmocnić

strukturę integracji społecznej;</li>

<li> wzywa państwa członkowskie i Komisję do podjęcia działań pozwalających na

integrację młodzieży oraz osób starszych na rynku pracy, ponieważ są to

najwrażliwsze grupy społeczne, na które w warunkach obecnej recesji szczególnie

wpływa brak zatrudnienia;</li>

<li>podkreśla, że systemy dochodów minimalnych muszą pokrywać koszty paliw,

aby ubogie gospodarstwa domowe dotknięte ubóstwem energetycznym były w stanie

pokrywać swoje rachunki za energię; systemy dochodów minimalnych muszą być

obliczane w oparciu o realistyczne oceny kosztów ogrzewania domów w powiązaniu

ze szczególnymi potrzebami danego gospodarstwa domowego (np. rodziny z dziećmi,

osoby w podeszłym wieku i niepełnosprawne);</li>

<li> zauważa, że mimo iż większość państw członkowskich UE27 dysponuje

krajowymi systemami dochodów minimalnych, wiele z nich takiego systemu nie

posiadają; wzywa państw członkowskie do wprowadzenia systemu gwarantowanego,

zapobiegającego ubóstwu dochodu minimalnego z myślą o włączeniu społecznym,

oraz wzywa je do wymiany najlepszych wzorców; uznaje, że tam, gdzie świadczona

jest pomoc socjalna, państwa członkowskie mają obowiązek zadbać, aby obywatele

rozumieli swoje uprawnienia i mogli je uzyskiwać;</li>

<li> zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji

Radzie oraz Komisji, jak również parlamentom i rządom państw członkowskich i

państw kandydujących.</li></ol>

<p>

Krajowy próg narażenia na ubóstwo wynosi 60 % krajowej mediany dochodu, co jest wartością niższą niż średni dochód.<p>

<i>Źródła</i><br>

http://www.europarl.europa.eu/sides/getDoc.do?type=TA&reference=P7-TA-2010-

0375&language=PL&ring=A7-2010-0233"target="_blank">Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie roli dochodu minimalnego w walce z ubóstwem i w promowaniu społeczeństwa integracyjnego w Europie</a><p></b>

PES">http://www.pespolska.pl"target="_blank">PES Polska

<i>Aktualizacja AP, 29.10.2010 r.</i>