Produkty z dodatkiem witamin: Witaminowe wzmocnienie

21 października 2016 wróć do listy informacji »

Konsumenci poszukują coraz częściej żywności, która w pełni zaspokoi ich potrzeby żywieniowe. Liczy się nie tylko ilość, ale przede wszystkim jakość sensoryczna i odżywcza spożywanych produktów. Dodawanie witamin i składników mineralnych do żywności w kontekście nadprodukcji żywności jest dość powszechną manierą technologiczno-marketingową. Celem tego typu praktyk jest chęć zwrócenia uwagi na indywidualne cechy produktu, a tym samym zdystansowanie konkurencji. Innym powodem produkcji tego typu wyrobów jest realizowanie misji wytwarzania produktów o charakterze funkcjonalnym, wychodzących naprzeciw potrzebom konsumentów oraz zapobiegających prawdziwym bądź domniemanym niedoborom wybranych składników.

Polska chluba

Twórcą nauki o witaminach był Polak – światowej sławy biolog i chemik Kazimierz Funk. Zasadniczym krokiem w kierunku odkrycia witamin były jego badania nad przyczyną choroby beri-beri. Pierwszą witaminę (B1) Funk wyodrębnił z otrąb ryżowych. Nieznany dotąd związek, mający w swoim składzie azot, otrzymał w 1912 roku w Anglii, nazywając go witaminą, od łacińskich słów: „vita” – życie i „amine”. Badacz miał świadomość, że jego odkrycie to nie tylko wyklarowanie jednego związku, a raczej całej grupy. Późniejsze badania nad niedoborem witamin wykazały, że awitaminozy mogą być przyczyną bardzo wielu chorób. Odkrycie to było krokiem milowym w podejściu do odżywiania i znaczenia zbilansowanej diety.

Kiedy wzbogacono mleko?

Po odkryciu Funka, nauka o witaminach zaczęła się rozwijać, a identyfikowane niedobory wykreowały modę na dodatkowe dostarczanie witamin do organizmu. W ten sposób witaminy mogą być dostarczane do organizmu poprzez naturalną żywność, suplementację oraz żywość wzbogaconą lub fortyfikowaną.

Ideę wzbogacania żywności w witaminy rozpoczęto w latach 30. ubiegłego wieku w Danii. W związku ze stwierdzonymi niedoborami witaminy A, pierwszym produktem jaki zaczęto wzbogacać była modna wówczas margaryna.

Co ciekawe kolejnym produktem było mleko, które po raz pierwszy wzbogacono w witaminę D w 1932 roku. Pomysł wzbogacania mleka w witaminę D był popierany szczególnie przez środowisko pediatryczne w związku z żywieniem dzieci i potencjalną krzywicą. W roku 1941 w USA rozpoczęto wzbogacanie mąki i chleba w witaminy z grupy B i żelazo, a w roku 1998 w kwas foliowy.

Żywność funkcjonalna

Produkty z dodatkiem witamin mogą wpisać się w konwencję produktów z segmentu tzw. żywności funkcjonalnej. Celem jest opracowanie takiego typu żywności, która odpowiada na konkretne potrzeby zdrowotne konsumentów.

Rozwój idei żywności funkcjonalnej datuje się w Europie na ostatnie 20 lat. Pomysł uznano za interesujący pod względem wyżywienia ludności, co pociągnęło za sobą liczne badania naukowe. Powstał wówczas program badawczy, finansowany przez Unię Europejską, pod nazwą „Functional Food Science in Europe” (FUFOSE). Jego celem było rozwijanie współpracy między różnymi ośrodkami naukowymi i przemysłem spożywczym krajów członkowskich UE; w celu wypracowania podstaw dla koncepcji żywności funkcjonalnej. W dokumencie końcowym z 1999 roku przyjęto, że: „żywność może być uznana za funkcjonalną, jeżeli udowodniono jej korzystny wpływ na jedną lub więcej funkcji organizmu poza efekt odżywczy. Wpływ ten polega na poprawie stanu zdrowia oraz samopoczucia i/lub zmniejszenia ryzyka chorób”. Jednocześnie w dokumencie podkreśla się, że korzystne oddziaływanie zdrowotne powinno być udokumentowane badaniami naukowymi. Żywność funkcjonalna jest żywnością ogólnego spożycia, i może być stosowana, jako uzupełnienie codziennej zrównoważonej diety.

aktualizacja (RP)